പിരിയുവാന്‍ വയ്യ മലര്‍കളെ നിങ്ങളെ
പിരിയുവാന്‍ വയ്യ ആ സൌരഭത്തെയും
പിരിയുവാന്‍ വയ്യ ഈ നാടിനെ
എന്നത്മാവായ് വിളങ്ങിയ നന്മയെ
കനിവിന്‍റെ കൈത്തിരി കൈകളിലേന്തിയീ
ഉലകിന്‍റെ അറ്റത്തെ ഉയിരുകള്‍ തേടി
തുടങ്ങുന്നു ഞാന്‍ യാത്ര -വഴിയില്‍ വിളക്കായ്
തെളിയുക നിങ്ങളെന്‍ നന്മകളെ .....
കനിവിന്‍റെ കൈത്തിരി കൈകളിലേന്തിയീ
ഉലകിന്‍റെ അറ്റത്തെ ഉയിരുകള്‍ തേടി
തുടങ്ങുന്നു ഞാന്‍ യാത്ര -വഴിയില്‍ വിളക്കായ്
തെളിയുക നിങ്ങളെന്‍ നന്മകളെ .....
അകലെയല്ല ഞാന്‍ അരികത്തു തന്നെ -
യുണ്ടെന്നും നിലക്കാത്ത ഗാനമായി
അകലുവാന്‍ വയ്യ നിങ്ങളില്‍ നിന്നുമാകന്നാ -
ലൊരിക്കലും ഉണര്‍വുമില്ല
എന്‍റെയിരവുകള്‍ക്ക് നാദമായ് വന്ന രാത്രിമഴേ ...
പിരിയുവാനാകില്ലെനിക്കു നിന്നെ
എന്‍റെ മോഹങ്ങള്‍ക്ക് ചായം തേച്ചൊരു സായം സന്ധ്യേ....
പിരിയുവാനാകില്ലെനിക്കു നിന്‍റെ
മുഗ്ധ ലാവണ്യത്തിനെ
രാഗം പൊഴിക്കുന്ന കടാക്ഷങ്ങളേകി എന്നില്‍
പ്രണയം വിടര്‍ത്തിയ കാര്‍മുകില്‍ വര്‍ണ്ണനെ
മധുവൂറും വേണുഗാനമെന്‍ കാതിലേക്കൊഴുക്കിയ
നിന്നെ പിരിയുവാനാകുമോ ഈ രാധക്ക് കണ്ണാ .....?
പിരിയുവാ നാകില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
പിരിയുവാനൊരുങ്ങുന്നു ഞാന്‍
ഈ വേര്‍പാടിന്‍ നോവൂറും ഹൃദയത്തില്‍
കുറിക്കാനൊരുങ്ങുന്നു ഞാന്‍ പുതിയൊരു കവിത
ഈ ലോകത്തിനായ് ലോക നന്മക്കായ് .....
No comments:
Post a Comment